Rojava’dan bir Türkiye İşçi Köylü Kurtuluş Ordusu gerillası tarafından kaleme alınan ve tkpml.com‘da yer alan makale şöyle:
“Yoldaşlık anılarımızın sahibi Heval Kêfxweş
Onunla ilk olarak 2018 yılının bahar ayında Rojava’da Partizanlara katılmak için geldiğim gün, beni karşılamaya geldiği an tanıştık.
İlk karşılaşma ve tanışma ile devam eden o günde karargaha doğru ilk yolculuğumuzu yapmıştık. O zamanlar henüz Efrin direnişi yeni bitmişti ve Efrin savaşına katılan yoldaşlar yeni dönmüşlerdi. Sürekli Efrin direnişi anlatılıyor ve Tekoser yoldaştan övgülerle bahsediliyordu.
İlk tanışmanın ardından savaşçı duruşunu övgülerle dinlediğim yoldaş Tekoşer’i yaşamda tanımaya başlamak…
Karargah yaşamında birçok paylaşımımız oldu. Şehit düşenin ardından özel anılarımızı anlatırız ama Tekoser yoldaş ile ilgili bir tane özel andan bahsetmenin haksızlık olduğunu düşünüyorum. Çünkü onunla her zamanımız özeldi. Çok farklı bir kişiliği olan etrafında sevilen etrafındaki insanlara yaklaşımında sınırı olmayan herkesle yakın olmaya, yoldaş olmaya çalışan birini nasıl birkaç anıya sığdırabilirim.
“Bir gün Türk devletine karşı savaşmaya da gideriz”
Tekoşer yoldaş anarşist olmaktan gurur duyan örgütlü olmaya karşı anarşist kimliği ile TİKKO’cuları seven onlarla yaşamayı seçen bir yoldaştı.
Tabi ki onu anlatırken, onu hatırlarken onun savaşma isteğinin çok güçlü olduğundan bahsetmemek olmaz. Zaten o düşmana darbe vurma ve savaşma isteğini Efrin ve Deir ez-Zor’daki direnişi ve savaşçılığı ile çok net ortaya koydu. Maalesef ben onunla cephede savaşmadım, ama onunla savaşan yoldaşlardan savaştaki direnişini dinledikçe keşke demekten kendimi alamıyorum. Çünkü güneşe uğurladıklarımızın ardından anı biriktirmek bize güç direnç veriyor.
Ona Türkiye’deki gerilla savaşından, Dersim’den bahsediyorduk çok etkilenmiş olacak ki “bir gün faşist Türk devletine karşı savaşmaya gideriz” diyordu.
Baghouz özgürleştirme hamlesinde 18 Mart günü Tekoşer yoldaşın şehit düştüğünün haberini almıştık. O günlerde bazı şehit haberleri yanlış geliyordu ve o an onu düşündük. Bu haberinde yanlış olmasını tüm içtenliğimizle istedik, umut ettik. Cephe komutanlarına ulaşmaya çalıştık yanlış bir bilgi olması umuduyla.
Ama maalesef haber doğru idi. Her şehit yoldaşın ardından yapılan gibi Tekoşer yoldaşında eşyalarını toplarken şehit düştüğünde herkesin etkilendiği şehit düşeceği günü düşünerek yazdığı yazıyı bulmuştuk. Onu tanıyan ya da tanımayan tüm yoldaşların hissettiği duyguyu bizde hissetmiştik. Güzel yazı yazmak bir sürü gizli yeteneğinden birisi idi.
Yoldaşlık anılarımızın sahibi Heval Kefxweş’imizi Tekoser yoldaşımızı güneşe uğurlamamızın birinci yılında ona özlemimizi sohbetlerimizde, yaşamımızda, savaşımızda her gün anmaya devam ediyoruz, edeceğiz.
O, tıpkı daha önce güneşe uğurladığımız yoldaşlar gibi savaşı yükseltme sözümüzdür.
