2018’in Eylül ayında, “Modi’ye suikast girişimi” bahanesiyle tutuklanan aydın, yazar ve akademisyenler içerisinde ve yaşı 80’ni aşmış olan devrimci şair-yazar Varavara Rao, 22 aydır herhangi bir yargılanma olmaksızın Taloja Hapishanesi’nde rehin durumda.
Daha önce yaşı, sağlık durumu ve Kovid-19 sebebiyle sayısız kez hakkında kefaletle serbest bırakılma talebinde bulunulan Rao, adeta düşman hukukuyla tutsak edilmeye devam ediliyor.
Katillerin, cinsel saldırı suçlularının önlem alınmadan salıverildiği bu koşullarda bile serbest bırakılmayan Rao’nun sağlık durumu giderek endişe verici boyuta ulaşmış durumda. Konu ile ilgili kamuoyuna dönük bir mektup yayımlayan eşi P Hemalatha ve kızlar P Sahaja, P Anala, P Pavana; “Varavara Rao’yu hapishanede öldürmeyin” çağrısı yaptı.
“Rao’nun acil sağlık bakımına ihtiyacı var”
“Biz, Navi Mumbai Taloja Hapishanesi’nde tutsak edilen dünyaca ünlü Telugu devrimci şairi ve halk entelektüeli Varavara Rao’nun aile üyeleri, kötüleşen sağlığı konusunda çok endişeliyiz. Sağlık durumu, 28 Mayıs 2020’de Taloja Hapishanesi’nden JJ Hastanesi’ne bilinçsiz bir durumda kaldırıldığından beri altı haftadan fazla bir süredir korkutucu olmuştur. Hastaneden taburcu edilmiş ve üç gün sonra hapse geri gönderilmiş olsa bile, sağlığında herhangi bir iyileşme olmadı ve hala acil sağlık bakımına ihtiyacı var” diyen ailesi, Rao’nun sağlık durumu ile ilgili şu bilgileri verdi:
“Rao hafıza kaybı yaşıyor, yürüyemiyor, dişlerini tek başına fırçalayamıyor”
“Şu anda endişemizin acil nedeni, Cumartesi gecesi ondan aldığımız rutin bir telefon görüşmesinden çok tedirgin olmamızdır. 24 Haziran ve 2 Temmuz’daki önceki iki telefon görüşmesinde de zayıf ve boğuk sesi, anlamsız (birbirinden bağımsız sözler, Ç.N.) konuşması ve aniden Hintçe’ye atlamasıyla ilgili endişe duyuyordu. Kırk yıldır Telugu öğretmeni ve titiz hafızasıyla tanınan ve Teluguca dilinde beş yıldan fazla bir süredir açık sözlü bir konuşmacı ve yazar olarak, onun bu bozuk, tutarsız ve hafıza kaybı kendi içinde garip ve korkutucuydu.
Ancak, 11 Temmuz’daki son telefon görüşmesi, sağlığıyla ilgili doğrudan sorulara cevap vermediği ve babasının ve annesinin cenazesi, sırasıyla yedi yıl ve kırk yıl önce meydana gelen bu olaylar hakkında bir tür sanrısal ve halüsinasyon konuşmasına girdiği için çok daha endişe verici.
Daha sonra arkadaşı telefonu ondan aldı ve bize yürüyemediğini, tuvalete gittiğini ve dişlerini kendi başına fırçalayamadığını bildirdi. Ayrıca, her zaman, biz aile üyelerinin serbest bırakılırken onu almak için hapishane kapısında beklediğimiz şeklinde halüsinasyon gördüğünü söyledi.
Koğuş arkadaşı, ayrıca sadece fiziksel değil, aynı zamanda nörolojik sorunlar için acil tıbbi bakıma ihtiyacı olduğunu söyledi. Karışıklık, hafıza kaybı ve tutarsızlık; elektrolit dengesizliğinin ve beyin hasarına yol açan sodyum ve potasyum seviyelerinin düşmesinin sonucudur. Bu elektrolit dengesizliği ölümcül de olabilir. Taloja Hapishane reviri, tıbbi uzmanlık veya ekipmanlarda bu tür ciddi rahatsızlıklarla başa çıkmak için hiç donanımlı değildir. Bu nedenle, hayatını kurtarmak ve elektrolit dengesizliği nedeniyle olası beyin hasarını ve yaşam riskini önlemek için tam donanımlı bir hastaneye kaydırılması son derece gereklidir.”
“Şu anki talebimiz onun hayatını kurtarmak”
Son olarak Hindistan devletine bir çağrı yapan aile, hükümetin herhangi bir kişinin yaşam hakkını inkar etme hakkına sahip olmadığını belirterek, mektuplarını şu şekilde sonlandırdı:
“Şu anda, ona karşı davada tüm gerekçeleri bir kenara bırakıyoruz; 22 ayını hapishanede herhangi bir yargılama olmaksızın geçirmek zorunda kaldı ve süreç cezaya dönüştü; kefalet dilekçeleri şimdilik en az beş kez reddedildi ve kefalet dilekçelerindeki yaşı, kötü sağlığı ve Kovid savunmasızlığı göz ardı edildi.
Hayatı şu anda bizim için en önemli endişe kaynağı. Şu anki talebimiz onun hayatını kurtarmak. Hükümetten onu daha iyi bir hastaneye götürmesini veya gerekli tıbbi bakımı sağlamamıza izin vermesini talep ediyoruz. Hükümete, herhangi bir kişinin yaşam hakkını inkar etme hakkına sahip olmadığını ve (Rao’nun, Ç.N.) henüz yargılanmamış bir mahkum olduğunu hatırlatmak istiyoruz.”
